કહે છે કે …

કહે છે કે

પગ મારા

ફૂલની પાંખડી નથી

ગુલાબી એ કોમળ નથી

ખરે જ, મને એવી કશી ખબર નથી.

કઠીન રસ્તે

ડગ્યા વગર

થાક્યા વગર

પોતાની કેડી ચાતરીને ચાલનારા

મક્ક્મ તો એ એવાં!!!

આંખ મારી નીલી નથી

સમુદ્ર શી ગહરી નથી

મીન શી કમનીય નથી

અરે રહો! મને એવી કશી ખબર નથી.

સ્વાભિમાનથી ચમકતી એ,

બુધ્ધિ-પ્રજ્ઞાએ આંજેલી,

માપ્યા કરે આખું જગત,

શરમ કેવી?

ઝુક્યા વગર-

અન્યાય પર તો ત્રાટકે એવી-

રંગ મારો ગુલાબી નથી

સંગેમરમર શો ચમકતો નથી

શરમને શેરડે રંગાયેલ નથી

શું કહો? મને એવી કશી જરૂર નથી

કાર્યરત શા મારા દિન

પરસેવાની મ્હેંકથી તો સુગંધાતો એ

સખત મહેનતને તડકે સૂકવેલો

એ તો પાકો-

શરીર મારું

નમણું નથી

લજામણી નથી

વસ્ત્રાલંકારોથી સુશોભિત નથી

સ્વનિર્મિત વ્યક્તિત્વની આભાએ સીંચાયેલું

આત્મવિશ્વાસે રંગાયેલું

સ્વભાન, સ્વમાનથી સોહાવેલું

ધનુષ્યની પણછ જેવું

દ્રઢ એ તો એવું-!!

હવે કહો!

અરે! સ્ત્રી હોવાનો તો ગર્વ મને-

( એષા )

Share this

2 replies on “કહે છે કે …”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.