મારો સમય-હર્ષદ ત્રિવેદી

મારો સમય તમારી પ્રતીક્ષા બની ગયો  

હું તો હજી ઊભો જ છું રસ્તો વહી ગયો 

એથી તો મારા લોહીમાં લીલી વ્યથા વહે 

ગુલમ્હોરને હું આંસુની સાથે જ પી ગયો  

તારા સ્મરણની એક ક્ષણ ટહુકી ઊઠી અને-  

ઘરની સફેદ ભીંત પર થાપો પડી ગયો  

મારું બયાન એ રીતે કીધું નદી સમક્ષ  

એક ખાલી નાવ સોંપીને, પાછો ફરી ગયો  

અગ્નિપરીક્ષામાંથી તો થઈ ગઈ પસાર પણ  

આ મારી લાગણીને ધુમાડો નડી ગયો.

 

( હર્ષદ ત્રિવેદી )

Share this

2 replies on “મારો સમય-હર્ષદ ત્રિવેદી”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.