હું ય

કોક દિ’ તો ઘરડો થઈશ ને!

પછી…………………………..

આંખે મોતિયો આવ્યો હોય તો ય

દીકરાની વહુના અવાજમાં

કેટલું હેત છે તે તો

હું જરૂર ભાળી શકીશ!

અને

મારી કરચળિયાળી ચામડીને ય

આસપાસ અટવાતા વાયરાના મનમાં શું છે

તે તો બરાબર સમજાઈ જશે!

કાને પુરું સંભળાતું ન હોય તેથી શું!

સ્વજનોની ગુસપુસ તો

મને જરૂર સંભળાશે!

અને

એક વાત કહું?

આષાઢના પ્રથમ દિવસે

જ્યારે

ધરતી પર ભીનીભીની સુગંધ વરસી પડે ત્યારે

હું ય

ઘડીભર તો

ગીતાને બાજુએ મેલીને

’મેઘદૂત’ વાંચવા મંડી પડીશ!

( ગુણવંત શાહ )