એ કહેવાય નહીં

મારી કાયામાં સૂતેલું એક પશુ ક્યારે જાગી જશે એ કહેવાય નહીં.

મારામાં સમાયેલું એક બાળક ક્યારે વિકસે કે કરમાય, એ કહેવાય નહીં

મારી ભીતર એક અંગારો છે, વધુ પ્રજ્જવળે પણ ખરો અથવા

એવું પણ થાય કે અચાનક એના પર રાખ રાખ વળી જાય.

.

સોયના નાકામાંથી દોરો નીકળે એમ વરસો નીકળતાં જાય છે

ક્યારેક  સીધે સીધા તો ક્યારેક ક્યાંક ગાંઠ પણ વળે છે

ટનલમાંથી પસાર થતી ટ્રેનની જેમ પસાર થતાં વર્ષો અંધારાથી

ટેવાઈ ગયાં છે અને ટનલ પૂરી થશે ત્યારે અજવાળું હોય તો સારું.

.

આંખને વૃક્ષને દેખાય તો કૈંક શાતા વળે, પછી ભલે એ

પાનખરનું હોય. વૃક્ષ એટલે વૃક્ષ. એની મોસમની મને

પરવા નથી. વસંતના વૈભવની કોઈ અપેક્ષા નથી.

મને તો રાતદિવસ વળગ્યો છે મૂળમાંથી ઊગતો વૃક્ષ-ઝુરાપો.

.

જો ક્યાંક વૃક્ષ મળી જાય તો હું હળુહળુ ઝાકળ જેમ જીવી લઉં.

ઝાકળ તો કહેવાતી વાત બાકી વૃક્ષની પડખે નદી થઈને વહેવું છે.

.

( સુરેશ દલાલ )

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.