(૧)
.
સાહિબ, આપો એવી માળા
એક સામટાં ઉઘાડે એ નાનાં મોટાં તાળાં.
.
ટાઢ-તાપ વેઠીને નાહક ઊભે મારગ ભટક્યાં !
પડતાં ને આખડતાં તોયે ક્યાંય કદી ના અટક્યાં !
.
નજર પડે ત્યાં રુદિયાં કેવાં થૈ જાતાં રઢિયાળાં !
સાહિબ આપો એવી માળા.
.
એક અગોચર તંતુથી ભમતા જીવને બાંધો.
ફાટેલા જીવતરનું વસ્તર હળવે રહીને સાંધો.
.
મધરાતે સૂરજ ઊગે ને થાય બધે અજવાળાં !
સાહિબ, આપો એવી માળા.
.
( નીતિન વડગામા )
વાહ, ખૂબ સરસ,
એક સામટા ઉઘડે એ નાના મોટા તાળા…
સુંદર વિચાર
વાહ, ખૂબ સરસ,
એક સામટા ઉઘડે એ નાના મોટા તાળા…
સુંદર વિચાર
નીતિનભાઈને સલામ. હ્રદય જયારે પરમાત્મા માટે તડપે ત્યારે જ આવું સર્જન થાય છે. હિનાબેન નીતિનભાઈની બીજી રચનાઓ પણ પીરસતા રહેજો.
સાહિબ ત્રિપદીની બીજા નંબરની કવિતા અન્ય બ્લોગ પર પ્રસિદ્ધ થઈ ગઈ હોવાથી મારી સાઈટ પર મૂકી નથી. લીંક આપું છું. આપ માણી શકશો. http://aasvad.wordpress.com/2009/10/31/433/
નીતિનભાઈને સલામ. હ્રદય જયારે પરમાત્મા માટે તડપે ત્યારે જ આવું સર્જન થાય છે. હિનાબેન નીતિનભાઈની બીજી રચનાઓ પણ પીરસતા રહેજો.
સાહિબ ત્રિપદીની બીજા નંબરની કવિતા અન્ય બ્લોગ પર પ્રસિદ્ધ થઈ ગઈ હોવાથી મારી સાઈટ પર મૂકી નથી. લીંક આપું છું. આપ માણી શકશો. http://aasvad.wordpress.com/2009/10/31/433/