જિંદગીનો હાથ પકડી શ્વાસને આધાર તું આપી શકે તો આપજે.

આપણા સંબંધને વિશ્વાસનો અણસાર તું આપી શકે તો આપજે.

,

બોલવા દે, ડોલવા દે, છોડવા દે, તોડવા દે, જોડવા દે તોય પણ,

દ્રશ્ય ખટકે તો નવું નાટક, નવો શણગાર તું આપી શકે તો આપજે.

.

એક સાથે એક દસ્તાવેજ પણ તૈયાર થઈ ઊભા રહ્યા મારી ઉપર,

વાત આવે ઓરડાની તો જરા સહકાર તું આપી શકે તો આપજે.

.

હાથ પગ જોઈ તરત સમજી ગયું છે બારણું અંદર કઈ રીતે જવું?

લાગણીનું પીંછું ખોસી મોરનો આકાર તું આપી શકે તો આપજે.

.

શું હસ્યા…સાચ્ચું કહો ? શું એ જ કારણ પણ હજી ડોલી રહયં છોને તમે ?

માગવાનું છે છતાં બોલું છું વારંવાર તું આપી શકે તો આપજે.

.

( શૈલેષ પંડ્યા “ભીનાશ”)