આશકોની આહની અંગૂર ખાતો જાઉં છું,
પ્યારમાં ને પ્યારમાં મન્સૂર થાતો જાઉં છું.
.
એ હથેળીમાં હિનાની મુશ્કરાહટ લાલ-લાલ !
મનનો હું મજબૂત પણ મજબૂર થાતો જાઉં છું.
.
આફતોના આફતાબી દોરમાં દાઝી મરું,
લૂ ઝરે છે તો ય હું લેલૂર થાતો જાઉં છું.
.
તું નથી કહેતી કે, ‘મારા પ્યારનું તું ગીત ગા-‘
તેથી હું બદનામ ને બેસૂર થાતો જાઉં છું.
.
તારા ઈન્કારોથી મારા જખ્મ દૂઝે છે ડબલ !
પ્યાર કહે છે : ‘પોશમાંથી પૂર થાતો જાઉં છું.’
.
એક પાછળ એક અરમાનોની હિજરત થાય છે
જિન્દગીનો શેઠ હું મઝદૂર થાતો જાઉં છું.
.
ભાંગની બરફીની માફક બોલ કેફી બોલ મા-
ચાખું છું લગરીક, ચકનાચૂર થાતો જાઉં છું.
.
રાગ સાંભળવો નથી, ને આગ ઓલવવી નથી,
વેદનાની વાંસળીનો સૂર થાતો જાઉં છું.
.
આપણી આ અલવિદાનાં આંસુઓ લે સાચવી,
કોકના સેંથાનું હું સિન્દૂર થાતો જાઉં છું.
.
દર્દ મર્દોમાં વસે છે, કાયરો ને શી ખબર ?
ખુદકુશી કરતો નથી, ખુદ ક્રુર થાતો જાઉં છું.
.
ઈલ્મી આંગળીઓની વચ્ચે ઠોઠ અંગૂઠા સમો-
દિલરુબાની પાસ આવી દૂર થાતો જાઉં છું.
.
બૂરી નજર તો ભલી બેચેનની બળતી નજર,
તારી સામું જોઈને મશહૂર થાતો જાઉં છું.
.
( વેણીભાઈ પુરોહિત )
શબ્દો નથી મારી પાસે કંઈજ કહેવા માટે…
શબ્દો નથી મારી પાસે કંઈજ કહેવા માટે…