ભરતીની જેમ – હિતેન આનંદપરા

ભરતીની જેમ પ્રેમ-છોળે ભીંજાવ, ઓટ જેમ ઓસરવું શ્યામ –

તારી ઘેલી આ ગોપીને રઘવાઈ મેલીને દૂર દૂર સરવું શું કામ ?

 .

ગોપીની આંખેથી ઝરતો વરસાદ હવે પૂર જેમ ધસમસતો વીફરે

ગોપીની રગમાં કંઈ એવો અવસાદ : એની કાલિમા ચહેરા પર નીતરે

રોમ રોમ જેનું જપે તારા તે જાપ એને દૂરતાના દીધા તે ડામ

તારી ઘેલી આ ગોપીને…

 .

બંસીના સૂરમાં રેલાતો કેફ હવે જીરવ્યો જીરવાય નહીં

અંગ અંગ પોકારે, શ્યામ શ્યામ જ્યારે, મારે કરવું શું એ પણ સમજાય નહીં

તારી છબીને આજ ગોપીના હૈયામાં એક વાર આવીને પામ

તારી ઘેલી આ ગોપીને…

 .

સૂની સવાર, સાંજ સાવ તે ઉદાસ, રાત રિબાતી સમસમતી રુએ

અણસારા ભણકારા એળે વહી જાય અને જાણું નહીં શ્યામ ક્યાં સૂએ

ગોપીની ઘેલછા : પ્રેમ કહો ભક્તિ કહો : રૂપ જુદાં પણ એક જ છે નામ

તારી ઘેલી આ ગોપીને…

 .

( હિતેન આનંદપરા )

Share this

4 replies on “ભરતીની જેમ – હિતેન આનંદપરા”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.