રોજ તારા નામનો કક્કો ગોખું
તને મળવાનાં ગોખું પલાખાં
મૂળિયાંની જેમ જાય ઊડી ના કેમ
આ લાગણીની વિસ્તરેલી શાખા…
.
મારી ભૂગોળના દરિયા તુજ આંખમાં ને વાંચતાં આ જાત ડૂબે ગઈ
સૂરજ ઊગે તે દિશા પૂરવ કહેવાય, તો તું ઊગે એ દિશા કઈ:
પડતા વરસાદના કારણમાં એટલું, સ્મરણોનાં ચોમાસાં આખ્ખાં…રોજ
.
પાણીપત નહીં, પાણીદાર એવી આંખોથી જખ્મી થયાનો ઈતિહાસ
બે હૈયાંઓ વચ્ચેની ત્રિજ્યાઓ માપવામાં પડતો ભૂમિતિમાં ત્રાસ
રોજ તારી યાદનું હું લેશન કૌં ને તોય થાતા ન કોઈ વિષય પાકા…રોજ
.
તારા ને મારા સરવાળાનો દાખલો, આવડે એક બસ ગણિતમાં
બાકીમાં એટલી તો ભૂલો પડે, હું શોધું જવાબ તારા સ્મિતમાં
મોનાલીસા જેવું મર્માળું સ્મિત, મને પડતાં ઉકેલવાનાં ફાંફાં…રોજ
.
( મુકેશ જોષી )
એક સવાર એવી પણ ઉગે કે બહાના ના શોધવા પડે…
એક સવાર એવી પણ ઉગે કે બહાના ના શોધવા પડે…