દોસ્ત, સાથે ભીંજાયા એ જ ચોમાસું

બાકી જે વરસે એ શ્રાવણની બપ્પોરે રણની આંખોથી ઝર્યા આંસુ

 .

નોખીનોખી છત્રી એ છત્રી શું, ન્હાવું શું નોખાંનોખાં નેવાં તળે નહાવું

જુદાંજુદાં ગીતોથી તો ડૂમો ભલો રે ભાઈ, જુદા જુદા સૂરમાં શું ગાવું

 .

ગીત સાથે ગાયાં એ જ ચોમાસું

બાકી જે વરસે એ શ્રાવણની બપ્પોરે રણની આંખોથી ઝર્યા આંસુ

 .

ભીની સાંજે શોધું હું બેંકની રસીદ, તને જડે જૂના બનારસી શેલાં

ભર અષાઢે ઘર આપણાં બે કોરાંકટ, વચ્ચે રસ્તાઓ ભીંજાયેલા

 .

દોસ્ત, સાથે ખોવાય એ જ ચોમાસું

બાકી જે વરસે એ શ્રાવણની બપ્પોરે રણની આંખોથી ઝર્યા આંસુ

 .

( સંદીપ ભાટીયા )