શ્વાસ ખૂટતા જાય છે આ જાત સંકેલો હવે

આ કૈંક સંકોચાય છે આ વાત સંકેલો હવે

.

ના તમે ઊડી શકો, ના સ્વપ્ન પણ ઊડી શકે

આ પાંખ પણ વહેરાય છે આ આભ સંકેલો હવે

 .

આંખ મીંચી તીર મારીને નિશાનો સાંધતા

એ તીર ખાલી જાય છે આ હાથ સંકેલો હવે

 .

સૂર્યની તો વાટ જોવાનું હવે રહેવા જ દો

આ આગિયા બુઝાય છે આ રાત સંકેલો હવે

 .

એક પળ ઊભા રહે, ના એમ પણ ઈચ્છો તમે

આ લોક ક્યાં રોકાય છે આ સાથ સંકેલો હવે

 .

( મુકેશ જોષી )