ઝાંઝવા પીતી રહું, રોકી શકે ક્યાં રણ મને !
સાવ સૂકી રેતનું છે તીવ્ર આકર્ષણ મને !
.
વૃક્ષના જેવી કફોડી છે દશા મારી જુઓ,
ઝંખના આકાશની ને મૂળનું વળગણ મને !
.
સૂર્યની સાથે ક્ષિતિજે આથમી જાવું અફર,
ને સતત શોધ્યા કરે અજવાસનું પ્રાંગણ મને !
.
આયનામાં કેટલાં વર્ષો પછી જોયું અને,
મામલો ગંભીર છે; ના ઓળખું હું પણ મને !
.
જિંદગી વિશે બધાંઆભાસ આછા-પાતળા,
છું વમળમાં, મૂંઝવે પ્રશ્નો હજી હરક્ષણ મને !
.
આમ હોવાનું ગમે છે, છે ખબર બસ એટલી;
પણ હયાતીનાં હજી જડતાં નથી કારણ મને !
.
( દક્ષા બી. સંઘવી )
nice rachna..thnx for sharing dear..
મને પણ હજુ હયાતી ના કારણ જડતા નથી…પણ હવે કદાચ જવાબ મળવા લાગ્યા છે…