.
બારીઓ ઊઘડી ફટોફટ ને ઝરૂખા ઝળહળ્યા
આપણે આવ્યા વિજેતા થઈ તો રસ્તા ઝળહળ્યા
.
શબ્દનાં કૈં દ્વાર ભિડાયા પછી એવું બન્યું
બે નજર ભેગી મળી : નવખંડ દીવા ઝળહળ્યા
.
દોસ્ત ! ભ્રમણાએ હકીકતને નિભાવી એ રીતે
સાચવેલા સૂર્ય બુઝાયા તો શમણાં ઝળહળ્યા
.
નાવ તો નાવ જ રહી એનું રૂપાંતર ના થયું
આપ બેઠા તે પછી બન્ને કિનારા ઝળહળ્યા
.
દિલ શમાદાની હતું જેમાં સ્મરણ બળતાં રહ્યાં
આપણે એકાંતની મહેફિલમાં ક્યાં ક્યાં ઝળહળ્યા
.
( નયન હ. દેસાઈ )
હિનાબેન,
સુંદર રચના !
હિનાબેન,
સુંદર રચના !