.
મેં એક દરિયાને
આંખોમાં સમાવી લીધો છે એટલે,
સતત રોમાંચ અનુભવે છે મારી આંખો;
પણ એમાં દરિયો છે કે તું,
એ હું નક્કી નથી કરી શકતો.
એ દરિયાના ફેનિલ-ફેનિલ મોજાં
મને સ્પર્શે છે, અને-
મારા રોમેરોમ ફૂટી નીકળે છે એ દરિયો.
એ સતત ઘૂઘવે છે મારી ભીતર,
પણ બહાર છવાયેલું રહે છે મૌન…!
હવે આ દરિયો લઈને આવું છું તારી પાસે,
અને એને ઢોળી દઈશ તારી ઉપર,
પછી, પછી તુંયે થઈ જઈશ દરિયામય;
અને હું ફરી એકવાર ખાલીખમ્મ…
અને ત્યારે,
મારી ભીતર હશે દરિયાનું મૌન;
અને તારામાં હશે એનો ઘૂઘવાટ….
.
( દુર્ગેશ ઉપાધ્યાય )
Love you for this photo. રચના પણ સરસ છે.
Love you for this photo. રચના પણ સરસ છે.
હિનાબેન,
તસ્વીર સાથે સુંદર રચના !
હિનાબેન,
તસ્વીર સાથે સુંદર રચના !