બે લઘુકાવ્યો

.

(૧)

પ્રેમનું પિંજરું

 .

હું

એક આશ્ચર્યચકિત

પ્રેમના પીંજરામાં

કેદી.

 .

મારા દરવાજાની પાસે

તું.

જાણે સોનેરી હરીભરી ભૂમિ.

 .

હું પ્રેમના પીંજરામાં

કેદી…

 .

( હીરેન ભટ્ટાચાર્ય, અનુ. સુશી દલાલ )

મૂળ કૃતિ : બંગાળી

.

.

(૨)

જ્યારે હતા ધાન મારા શબ્દો

ત્યારે હું હતો ધરતી;

જ્યારે ક્રોધ હતા મારા શબ્દો

ત્યારે હતો હું આંધી.

જ્યારે કઠોર ખડક જેવા મારા શબ્દો

ત્યારે હું વહેતી નદી.

 .

હવે મારા શબ્દો મધમીઠા

(એથી) હોઠને મારા

વીંટળાઈ વળી મધમાખી

 .

( મહેમૂદ દરવીશ, અનુ. મહેશ દવે )

Share this

2 replies on “બે લઘુકાવ્યો”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.