ગાડું ગબડે – ભગવતીકુમાર શર્મા

.

શ્વાસ પડે કે ઊપડે, એમ જ ગાડું ગબડે;

દ્વાર બિડાય કે ઊઘડે, એમ જ ગાડું ગબડે.

 .

પડછાયો માણસને માણસ પડછાયાને

છોડી દે કે પકડે, એમ જ ગાડું ગબડે.

 .

પ્રભાત ઊગે, સાંજ ઢળે ને ખીલે ચાંદની,

માણસ ખુદમાં સબડે, એમ જ ગાડું ગબડે.

  .

સ્વપ્નો, ઈચ્છા, આશા-સઘળું વીખરાયેલું,

જીવું ટુકડે ટુકડે, એમ જ ગાડું ગબડે.

 .

મિથ્યા દોષારોપણનો શો મહિમા કરવો ?

માણસ છે તો લથડે, એમ જ ગાડું ગબડે.

.

દીવાલોની વચ્ચે માણસ ઘેરાયો છે,

બારીઓ પણ કચડે, એમ જ ગાડું ગબડે.

 .

નથી રણકતા હવે ઘૂઘરા સીમાડાએ,

ખેતરશેઢે વગડે, એમ જ ગાડું ગબડે.

  .

( ભગવતીકુમાર શર્મા )

Share this

5 replies on “ગાડું ગબડે – ભગવતીકુમાર શર્મા”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.