.
દરિયો કહો તો દેખાડી દઉં પણ મોજાંને ચીંધવા સ્હેલાં નથી.
જંગલ ને ઝાડ-પાન વીંધી હું દઉં પણ પાણીને વીંધવા સ્હેલાં નથી.
.
એક એક ફૂલની આપું ઓળખ
પણ સૌરભને કેમ આપું સારવી ?
બહુરૂપી વાદળાંને આંખમાં વસાવું
પણ વીજળીને કેમ કરી ધારવી ?
કહો તો આ અજવાળાં ઓઢાળી દઉં પણ અંધારાં પીંજવા સ્હેલાં નથી.
દરિયો કહો તો દેખાડી દઉં પણ મોજાંને ચીંધવા સ્હેલાં નથી.
.
શબ્દો જો હોય તો કાગળ પર મૂકું
પણ મૌનને હું કેમ આપું વાચા ?
તારી સંગાથે સાચો સંબંધ : પછી
લાગે સંબંધ બધા કાચા.
કહો તો આ પ્હાડને ઊંચકી હું લઉં પણ ઝરણાંને ઝીલવાં સ્હેલાં નથી.
દરિયો કહો તો દેખાડી દઉં પણ મોજાંને ચીંધવા સ્હેલાં નથી.
.
( સુરેશ દલાલ )
ખૂબજ સુંદર રચના
ખૂબજ સુંદર રચના