.
કૂંજો ભરેલો છે
ને ખાલી છે પ્યાલો
જન્મોજન્મથી
તું એને ભરે એની રાહમાં
હું પ્યાલો થઈ ગયો છું.
.
હું હાથ લંબાવું છું કૂંજા તરફ
પણ અડી શકતો નથી.
પણ, તું ભરે છે મને
ન ભરીને.
તરસ્યો વધુ સંતોષાય છે
ના પીવાથી ન ભરવાથી.
જો કશું થતું જ નથી
તો પછી એકમેકમાં ભરાવું, ખાલી થવું
વ્યર્થ છે.
કારણ કે તું છે
બંને તરફ.
.
.
ચટાઈ પાથરી છે
ઉપર પગ મૂકતો નથી
રાહ જોતો જોતો
ચટાઈ થઈ જાઉં છું.
.
ભલે જૂની થઈ
ચટાઈ જીર્ણ થતી નથી
.
.
હું તારા માટે પગલૂછણિયું થયો છું
અને
ઉંબર પર પડ્યો પડ્યો
અંધારું અને અજવાળું પીઉં છું
તારી પ્રતીક્ષા કરતાં કરતાં.
.
તારા પગરવની રાહ જોતાં જોતાં
હું પગલૂછણિયું હોવા છતાં
પગલું બની જાઉં છું તારું.
.
એથી સ્થિર છું
તારી ગતિમાં.
.
( રાજેન્દ્ર પટેલ )
સરસ