.
કશું ના હતું એ સમયમાંય સરતો સમય,
ને બ્રહ્માંડમાં રોમેરોમે ફરકતો સમય !
.
કદી પદ્મ સરખો પમરતો સમય !
વખત પર કળિકાળ રૂપે વીફરતો સમય !
.
પહેરીને પીળાશ ધીરેથી ખરતો સમય !
કદી રૂપ કૂંપળનું લૈ પાછો ફરતો સમય !
.
અગોચર ફરે જ્ઞાન ત્રિકાળનું લૈ ભીતર,
પૂછે કોઈ, ઉત્તર બધા લૈ ઊભરતો સમય !
.
કદી થૈને વામન, સહજ બાથમાં લ્યે ત્રિલોક;
કદી ખુદના વિરાટની ઝાંખી કરતો સમય !
.
સમય કોને કે સાંભળે આ સમયને ‘સુધીર?’,
તો કોલાહલોની વચ્ચે મૌન ધરતો સમય !
.
( સુધીર પટેલ )
સુંદર રચના !
Thank you for posting this Gazal on your blog.
This Gazal is published in 2012 Dipotsavi special issue of ‘Navneet Samarpan’ on ‘Samay’.
Sudhir Patel.