કેન્વાસ પર એક ઊભી રેખા દોરી હતી.
બાકી અવકાશ
સામે ઊભેલી વ્યક્તિ કહે,
આ તો ગાંધીજી !
આ ગાંધીજીની લાકડી
અને ગાંધીજી પડદા પાછળ.
પણ લાકડી તો બીજા પણ રાખે કદાચ.
તો એ રેખાને ચશ્માંની દાંડી તરીકે
પણ તો જોઈ શકાય.
.
બીજો માણસ કહે,
આમાં તો પૃથ્વીનો આખો ઈતિહાસ આવી જાય.
પણ સીધી રેખા પૃથ્વી કેવી રીતે બને ?
કેમ ? રેખાને વાળો અને બે છેડા ભેગા કરો
તો પૃથ્વી ના બને ?
પછી તો પૈડું પણ આ જ
અને શૂન્ય પણ આ જ.
ઓહો ! આમાં તો
evolutionની નિર્થકતાનો પણ ભાવ છે.
.
ત્રીજો કહે,
આ સીધી રેખામાં તો આખું કલા-જગત છે,
કલમ પણ આ જ, પીંછી પણ ને ટાંકણું પણ.
રેખાને તમે વચ્ચે વચ્ચેથી જાડી કરો
તો નૃત્ય કરવા તત્પર સ્ત્રી પણ બને.
અને ખૂબી જુઓ કે
આ એ કલમ છે જેમાંથી શબ્દ ટપક્યો નથી.
એ પીંછી જેમાંની ચિત્ર થયું નથી.
ટાંકણું પથ્થરની રાહ જુએ છે.
અને નૃત્ય પણ થવાનું બાકી છે.
.
ચોથો કહે,
આ રેખાથી એક સીમા બંધાઈ જાય છે.
રેખા હટાવીને માત્ર કેન્વાસને જુઓ.
કેટલા અનંત વિકલ્પો છે.
.
( હેમેન શાહ )
saras! kenvaas maa samaayeli shakyataao ne tapaasati sundar rachana.
saras! kenvaas maa samaayeli shakyataao ne tapaasati sundar rachana.