હું તો પંખી બનીને રોજ ટહુક્યાં કરું છું;
ભલે ઓછાં થઈ જાય મારા ટહુકા !
ટહુકાને કોઈ મારા સાંભળી જો લે તો,
મને લાગે છે વાગ્યા મારા ડંકા !
.
એક પંખી બનીને ગીત ગાવાની વાત;
મારી પાસેથી છીનવાતી જાય છે !
કૈં કેટલાંયે ઝાડ ઉપર બાંધેલા માળાની,
વારતાઓ પીંખાતી જાય છે !
ધીરે ધીરે એકલતાનો કાગળ મળે છે :
કહે મારામાં આવ અને ટંકા !
.
કૈંકવાર સપનાંની વચ્ચે હોવું ને પછી
સપનાંઓ છોડીને ચાલવું…
કૈંક ઝળહળતા દિવસોનો લાંબો પ્રવાસ ;
એને ભૂંસીને મનને મઠારવુ !
.
હું તો જાતને ભૂંસીને રોજ ગ્હેક્યાં કરું છું;
મારી અંદર સળગે છે કૈંક લંકા !
.
( પ્રફુલ્લ પંડ્યા )