વિખેરાતા ટહુકાઓની વચ્ચેથી… – પ્રફુલ્લ પંડ્યા

હું તો પંખી બનીને રોજ ટહુક્યાં કરું છું;

ભલે ઓછાં થઈ જાય મારા ટહુકા !

ટહુકાને કોઈ મારા સાંભળી જો લે તો,

મને લાગે છે વાગ્યા મારા ડંકા !

 .

એક પંખી બનીને ગીત ગાવાની વાત;

મારી પાસેથી છીનવાતી જાય છે !

કૈં કેટલાંયે ઝાડ ઉપર બાંધેલા માળાની,

વારતાઓ પીંખાતી જાય છે !

ધીરે ધીરે એકલતાનો કાગળ મળે છે :

કહે મારામાં આવ અને ટંકા !

 .

કૈંકવાર સપનાંની વચ્ચે હોવું ને પછી

સપનાંઓ છોડીને ચાલવું…

કૈંક ઝળહળતા દિવસોનો લાંબો પ્રવાસ ;

એને ભૂંસીને મનને મઠારવુ !

 .

હું તો જાતને ભૂંસીને રોજ ગ્હેક્યાં કરું છું;

મારી અંદર સળગે છે કૈંક લંકા !

 .

( પ્રફુલ્લ પંડ્યા )

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.