લઘુકાવ્યો – રમેશ ત્રિવેદી

(૧)

ફૂલનું

ખિલવું… ખરવું

વચ્ચે મહેકે

મહેક

જીવનની

 .

(૨)

અવની કે આકાશ

ક્યાંય ન દીઠું

એકે ફૂલ

તોય

મન મહેકે-ગહેકે

સુવાસથી

તરબતર !!

 .

(૩)

રાતે ટમકતા તારા

સવારે ક્યાં જતા હશે !?

દાદા ?

દાદા ઉવાચ :

શિશુને મળવા

ફૂલ બનીને !

 .

(૪)

રોજેરોજ

આથમતો

રવિ

તારક લિપિમાં

SMS-મોકલતો હશે

પ્રિય રાત્રિને ?

 .

(૫)

આષાઢી મેઘ સંગે

ઊ-ડ-તી જતી

બગલીઓએ

લખેલી

કાવ્યપંક્તિને

કોણ વાંચશે ?

શીતળ સમીર ?

કે પછી

આભે ચમકતી

વીજ !?

 .

(૬)

એકબીજાથી

લાખો-લાખો

યોજન દૂ…ર

છતાં

કેટકેટલા

પાસપાસે લાગતા

તારકો !

ને

ટોળાની ભીંસમાં

ભીસાતા-કચડાતા

છતાંય

એકબીજાથી

કેટલા દૂર… દૂ…ર

માણસો !!

 .

( રમેશ ત્રિવેદી )

Share this

3 replies on “લઘુકાવ્યો – રમેશ ત્રિવેદી”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.