લઘુકાવ્યો – અબ્દુલ ગફાર કાઝી

(૧)

તડકાના પૂરમાં વગડો

બે કાંઠે છલકાતો જાય છે

ત્યારથી હું જોઉં છું

કેટલી બધી તણાતી જાય છે

કેસુડાની અપેક્ષાઓ…

 .

(૨)

ઘાસના ફળિયામાં

બેસીને

વરસાદી કવિતા

લખી રહ્યો છે

વાદળ નામનો કવિ…

 .

(૩)

કેટલીક

રંગીન માછલીની

વેદના

મેં છાપી છે

દરિયાના કોમ્પ્યુટરમાં…

 .

(૪)

રમઝાન હો કે

દિવાળી

કેટલીક મસ્ત મિજાજી

માછલીઓ ખરીદી-

કરવા નીકળી ગઈ છે

દરિયાની શાનદાર-

બજારમાં…

 .

(૫)

રાત્રિ ટ્રેનમાં વગર ટિકિટે

મુસાફરી કરી રહેલા ઘુવડને

સવારે તો ઝડપી લીધો

ટિકિટ ચેકર સૂરજએ…

 .

(૬)

સ્મિતનું ઘર ભલેને

દૂર લાગે

હું ચાલીને પહોંચી જઈશ

આંસુના ટેકે ટેકે…

 .

(૭)

પ્રીત હો કે

મૂંગું ગીત હો

પણ

હું નીકળી ગયો છું

એકાન્તપ્રિય

સંગીતની શોધમાં…

 .

(૮)

પ્રેમ ક્યારેય

છુપાતો નથી

એકાન્તપ્રિય આંખોમાં…

 .

(૯)

ચંદ્રના ખભા પર બેસીને

જાય છે ઝાકળ

ફૂલોના ઘેર…

 .

(૧૦)

મારા આંસુનો દરિયો

છલકાતો ગયો ને-

ત્યારથી બનતી ગઈ

તારા રૂમાલની હોડી…

 .

( અબ્દુલ ગફાર કાઝી )

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.