ઉદ્ધવજી ! આજે સમજાણું; ચંદનની આશા કરીએ, તો મળે નાગના ડંખ !
ક્યાં જઈને વર્ણવીએ, ઉદ્ધવ ! અહોરાતનાં દુ:ખ ?
દીપકની જ્યોતિમાં ઉપસે મોહનવરનું મુખ !
સ્મરણ કરાવે ખીલ્યાં કેસૂ, ખેલ્યા’તા ફાગ;
નરદમ જુઠ્ઠી આશ બંધાવે નળિયે બોલી કાગ !
ઘૂઘવે ઉદધિ આખો, જ્યારે કાને ધરીએ શંખ !
ઉદ્ધવજી ! આજે સમજાણું; ચંદનની આશા કરીએ, તો મળે નાગના ડંખ !
.
વૃક્ષ નહીં તો શોભા શી છે પથરાતી વેલીની ?
વીણ માધવ તો કોણ ઉઘાડે સાંકળ આ ડેલીની ?
સૂર્ય વિના ના હોય જ, ઉદ્ધવ ! પ્રકાશ પણ ચંદાનો;
કૃપા કરીને સૂચવો યુક્તિ, ગોકુળની નંદાનો !
કરત મથુરા પર ચકરાવા, મળી હોત જો પંખ !
ઉદ્ધવજી ! આજે સમજાણું; ચંદનની આશા કરીએ, તો મળે નાગના ડંખ !
.
( વીરુ પુરોહિત )