અમે તો આંખના આકાશમાં વાદળ ઉછેર્યાં છે,
કદી ગાજે, કદી વરસે, અમે અંજળ ઉછેર્યાં છે.
.
સુંવાળા માર્ગમાં તોતિંગ ઊભા પહાડની ભીતર,
ઊછળતાં-કૂદતાં ઝરણાં તણાં ખળખળ ઉછેર્યાં છે.
.
ભરી હો ચાંચમાં અટકળ અને પરબીડિયું ખાલી,
છતાં એ દોસ્ત ! રણમાં વીરડાં શા જળ ઉછેર્યાં છે.
.
ફક્ત એકાદ ખોબો પામવા શી યાચના કરવી ?
તરો-તાજી તરસને રાખવા મૃગજળને ઉછેર્યાં છે.
.
ભલે આયુષ્ય ટૂંકું પણ સિંહાસન શહેનશાહી ને-
ભર્યા દરબાર જેવા શોભતાં ઝાકળ ઉછેર્યાં છે.
.
પ્રભુ મસ્તક નમાવું છું, પ્રસાદી શબ્દની આપી,
હૃદયનાં કોડિયે સંતોષનાં ઝળહળ ઉછેર્યાં છે.
.
( પ્રફુલ્લા વોરા )