તપસ્વી તૃણ ઉપર બેઠા હો એમ હું ને કલમ બેઠા
સરસતી ! એક પગલું પાડવા હું ને જનમ બેઠા ?
.
રૂઝવવા’તા અમુક આઘાત ઉજવવા’તા અમુક જજબાત
રૂડા બે-ત્રણ સ્મરણની જુઈમાં હું ને જખમ બેઠા ?
.
કમળની પાંદડી છે કે તિલસ્માતી કોઈ સંધ્યા ?
સરોવર-શા મૃદુલ એકાંતમાં હું ને સ્વયમ બેઠા !
.
ન ઘંટારવ હતા કોઈ કે ના તો ગુંજ અજાનોની
સબદના તારના અજવાસમાં હું ને સનમ બેઠા !
.
ખુદા બેઠા’તા…હું બેઠો’તો ને લોબાન વ્હેતા’તા…
ખુદા ! આ કૈ ઈબાદતગાહમાં હું ને ભરમ બેઠા !
.
( લલિત ત્રિવેદી )
સરસ ભાવપૂર્ણ ગઝલ….અંતિમ શેર બહુજ ગમ્યો-કવિમિત્ર શ્રીને ખૂબ-ખૂબ અભિનંદન અને આપનો આભાર, સરસ ગઝલ ભાવકો સુધી પહોંચાડવા બદલ….
સરસ ભાવપૂર્ણ ગઝલ….અંતિમ શેર બહુજ ગમ્યો-કવિમિત્ર શ્રીને ખૂબ-ખૂબ અભિનંદન અને આપનો આભાર, સરસ ગઝલ ભાવકો સુધી પહોંચાડવા બદલ….