તું આવે છે

હવાની લ્હેરખી બનીને

જાણે

સ્થગિત થયેલાને ગતિ આપવા

 .

દરવાજો આપોઆપ ખૂલીને તને આવકારે છે

ખુરશીના બેય હાથા, તને આલિંગવા લંબાય છે !

 .

ટેબલ તેના પાયા પર

ઊંચું થઈ તને ચૂમવા આવે છે !

તેના પર ઢગલો થયેલા કાગળ

ઊડાઊડ કરવા માંડે છે, તને મળવા

 .

જમીન પર પડેલી

તારાં પગલાંની છાપ સાચવવા મથતી ધૂળ હોય

કે પછી

તારું પ્રતિબિંબ ઝીલી રાખવા ઈચ્છતો આયનો હોય

 .

દરેકને

.

જીવંત કરતું તારું આગમન

સમયના પ્રવાહને અટકાવી,

સ્થિર કરી દેવું છે

 .

તું આવે છે તો હવાની લ્હેરખી બનીને

અને

 .

શ્વાસ બનીને રહી જાય છે

મારી અંદર

 .

( છાયા ત્રિવેદી )