રાતની છાતી પર
ઊગ્યાં છે
સ્વપ્નોનાં કાળાં ગુલાબ
.
પવનમાં તેની સુગંધની
મીઠી ઘૂઘરી વાગે છે
.
આકાશમાં
તારાઓની આંખ
ટમટમતું સૂએ છે, જાગે છે
.
પાંખડીઓ જેવી વાદળીઓ
હલમલે છે આછું
અંધકારના સમુદ્ર પર
.
આ બધાને
કોઈ સ્મૃતિ કે
સ્વપ્ન સાથે
સાંકળવાની જરૂર નથી.
એ પોતાનામાં પરિપૂર્ણ છે
.
હે હૃદય,
આ શીખ – ને
ઊઘડી જા
રાતની છાતી પર
કાળા ગુલાબની સુગંધ થઈ.
.
( સોનલ પરીખ )