.
રોજ સાંજ પડે
ડૂમો ચઢે ગળામાં,
ને દિવસ આખો
જેમ તેમ વીતી જાય સઘળામાં…
.
પોસ્ટર પર નામ શોધતી આંખો, આયનાથી આંખ મેળવતા ડરે છે.
સેન્સ ઓફ હ્યુમરની ગાય ઠેરઠેર ફરે છે, જે મળે તે ચરે છે…
.
રોજ સાંજ પડે ડૂમો ચઢે ગળામાં,
ને દિવસ આખો જેમતેમ વીતી જાય સઘળામાં…
.
મરેલા બાળકની લાશ ઊંચકીને કાર પાસે ભીખ માગતી સ્ત્રીને હું શું આપું ?
બેમાંથી કોણ વધુ લાચાર, હું કે એ ? બસ એ જ હું ચૂપચાપ માપું !
.
આંખોમાં બુઝાયેલી લાચારીમાં લાશ પ્રગટાવવાની ગરમી નથી…
સમયથી વધુ કોઈ જાણતલ કે કોઈ મરમી નથી.
.
મસાજપાર્લરના ફોન નંબરોમાં છુપાયેલ શૃંગારશતકના અર્થઘટનને સમજવા કોઈ ભર્તૃહરિ ભટકે છે શહેરના શ્વાસની ગલીગલી
જિંદગી, સંતાતા છુપાતા સુપારી કીલરની જેમ હાંફે છે રોજેરોજ ખાલીપીલી.
.
એરપોર્ટ પર ચમકતી ડ્યૂટી ફ્રી દુકાનોમાં ઘૂસી જઈને
એકઝાટકે સમગ્ર સુખને ઘટાઘટ પી લેવાની હવસ પણ હવે તો થાકી ગઈ છે.
છંદ-લય-અર્થની FIXED DEPOSIT પડીપડી ક્યારનીય પાકી ગઈ છે…
.
TVના REALITY SHOW જેવી ભ્રામક લાગતી…
બદલાતી ઘટાટોપ ઘનઘોર ઘટનાઓમાંથી હેબતાઈને
અચાનક ‘જાગીને જોઉં તો જગત દીસે નહીં’-
વાળી અનુભૂતિમાં પણ હવે નવાઈ કે ડર કે રોમાંચ કે વિરક્તિ ય હવે થતી નથી
મારા શબ્દોની લાશ પર રડનારી હવે કોઈ અહીં સતી નથી…
.
અડાબીડ આવારા શહેરના અવાવરુ રોડ પર
ATM મશીનમાંથી ફટાક દઈને નીકળે છે :
જીજીવિષાના ઈન્સ્ટોલમેન્ટ જેવી કોરીકટાક કરન્સી NOTE…
સત્ય કેવું છે સચોટ !
અખબારની કરુણકથામાંય હવે તો મને દેખાય છે માત્ર COMMERCIAL THOUGHT !
.
VODKA BACARDIના બે PEGમાં કે
સેક્સી છોકરીના લાંબા LEGમાં
જાન લેવા જીવતર, ફૂટબૉલ બનાવે છે મારી બાકી બચેલી મુગ્ધતા ને…
અહીંથી ત્યાં… અહીંથી ત્યાં… અહીંથી ત્યાં…
.
ને પછી અચાનક મારું જીવતર, દાંત કચકચાવીને
હચમચાવીને એક લાત મારીને કહે છે :
‘જા… સાલ્લા જિંદગીને કૈદ કરવા નીકળ્યો’તો
યેન કેન પ્રકારેણ, PEN CAN પ્રકારેણ ?
NOW I WILL DO… WHAT I CAN…
ચલ સાંભળ… આ દિવસ તો ગયો સઘળામાં… સાંજે ડૂમો થયો ગળામાં…
અને હવે ફરીથી રાત ઊતરશે આંગણામાં…
ને ફરી બારીમાં ચમકશે…. છલકશે કૈંક ચાંદરણામાં
ને ફરી તું ભૂલો પડીશ તારા શાપિત શમણાંમાં.
ને ફરી તું ભૂલો પડીશ તારા શાપિત શમણાંમાં.
.
( સંજય છેલ )