ચાંદરણા (૭) – રતિલાલ ‘અનિલ’

‘વિરહ’ એ ‘નિકટની દૂરતા’નું નામ છે !

 .

પ્રેમના ઈંડાનું કવચ અંદરની ચાંચથી ભેદાય, ફૂટે !

 .

પ્રેમની પ્રતિક્રિયા પણ પ્રેમ જ હોય છે !

 .

પ્રેમપત્ર પર થયેલી સહી અવાચ્ય હોય તો યે વંચાય છે.

 .

પાણી ઢોળાવે,પ્રેમ સમાન સપાટીએ સરે છે.

 .

પ્રેમનાં તંતુ, વીણાના તંતુ હશે ? એમાંયે સ્પર્શ, ‘ઝંકાર’ બની જાય છે !

 .

પ્રેમ સુ-સંગત હોવાથી ‘અંગત’ હોય છે !

 .

પ્રેમીની ગુડબુકમાં માત્ર એક જ સરનામું હોય છે.

 .

આંસુ : પ્રેમ પણ કોઈવાર લિકવિડ પર ઊતરી જાય છે !

 .

પ્રેમ અને ઝરણું ખૂટ્યા વિના વહ્યા કરે છે.

 .

વિરહમાં જે બાદ થયું હોય તે જ શેષ રહે છે !

 .

વિરહ એ નજીકની દૂરતા અને દૂરતાનું સામિપ્ય હોય છે.

 .

પડછાયો માપ્યા કરે છે તે આકારને પામી શકતો નથી.

 .

પ્રેમ એ કરવા જેવું ‘પેન્ડિંગ કામ’ છે !

 .

એક નામ ન હોય તો ભરેલી ડાયરી પણ કોરી લાગે…

 .

પ્રેમ એક રહસ્ય છે તે ન ઉકેલાવાનો મધુર અજંપો પણ છે.

 .

પ્રેમ આંધળો નથી હોતો, બંધ આંખે જોતી દિવ્ય દ્રષ્ટિ હોય છે.

 .

પ્રેમનું શિક્ષણ પ્રતીક્ષાની ધીરજના પાઠથી શરૂ થાય છે.

 .

પ્રતીક્ષા ખાલી બારીને જીવતી ફોટોફ્રેમ બનાવી દે છે.

 .

પ્રેમ એ બંધ કળીમાં ગુપ્ત રહેલી સુવાસ જેવી અંગતતા છે.

 .

( રતિલાલ ‘અનિલ’ )

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.