-કપડાંની શોધ થઈ એ બહુ સારું થયું

સંસ્કારનું એક આવરણ તો મળ્યું.

નહીં તો આપણે પશુઓથી કેમ જુદાં કહેવાત ?

 .

-કેટલું સારું થયું કે ભાષાનો જન્મ થયો

શબ્દો આપણા સેવક બન્યા.

નહીં તો સત્ય આપણે ક્યાં સંતાડ્યું હોત ?

 .

-નાજુક, યુવાન ત્વચા આપણા શરીરને રક્ષી લે છે,

એ પણ સારું છે

નહીં તો લોહી-માંસના પિંડથી

આપણે કેવી રીતે આકર્ષાયાં હોત ?

(જો કે આપણે એકબીજાનાં

પેટ-આંતરડાંથી પ્રશંસા કરી શક્યાં હોત.)

એટલું સારું છે કે અંદર ચાલતું તોફાન

બહાર નથી દેખાતું.

પીડા આંસુ બનીને બહાર નથી આવતી,

મૂંગા હોઠ પર જ્યાં સુધી

શબ્દ બહાર ન આવે,

દરેક સ્ત્રી

દિવ્ય છે.

 .

( અંજલિ કુલકર્ણી, અનુ. મનીષા જોશી )

 .

મૂળ કૃતિ : મરાઠી