તેં અને મેં આપણા અણગમાઓની ચર્ચા કરી,
કેટલીક બાબતો ધિક્કારવામાં આપણે સરખાં ઊતર્યાં
અને દુશ્મનો વિશેના આપણા વિચારો પણ સરખા નીકળ્યા
કેટલું બધું સમીપનું સખ્ય લાગ્યું આપણ બે વચ્ચેનું !
તને હોટેલ તાજ, દહીંવડા અને
કુટુંબે ગોઠવી આપેલાં લગ્ન ગમતાં નથી,
એ જાણી હું હરખાઈ.
અને માપ વગરના કોથળા જેવા મારા કુર્તામાં
માઇનસ ફોરનાં ચશ્માં સાથે મને વૈતરું કરતી જોઈ
તું ખુશ થયો.
તેં કહ્યું, ‘રૂપાળી છોકરીઓને તું ધિક્કારે છે
તેઓ રસહીન, મૂરખી અને ચિબાવલી હોય છે.’
મેં કહ્યું, ‘અને રૂપાળા છોકરાઓ ?
આફતના પડીકા જેવા હોય છે તેઓ,
કાનની નીચે સુધી ખેંચેલી લાંબી કટ કરાવે છે બબૂચકો
અને નથી પડતો એમનો કોઈ પ્રભાવ.’
તેં કહ્યું, ‘ચાલ, આપણે પરણી જઈએ
જહન્નમમાં જાય દુનિયા.’
.
( મમતા કાલિયા, અનુ. મહેશ દવે )