એકતારાનો મળ્યો છે વારસો, ગંગાસતી
તોય બેધારુ જીવે છે માણસો, ગંગાસતી
.
રાંક થઈને ર’યા, ન ભક્તિ થઈ છતાંયે, કેમકે
કો’ક અંદરથી કરે છે કારસો, ગંગાસતી
.
એક રાશિ ને પ્રવાસી બેય એક જ પંથના
પાનબાઈ શો મને પણ જાણશો, ગંગાસતી
.
શબ્દ છે શીલવંત સાધુ, વારેવારે હું નમું
શીખવે જે જીવવાના સાહસો, ગંગાસતી
.
ભાગ્યમાં તો એકપણ વીજળીનો ચમકારો નથી
શું કરું મોતીનું ? એ સમજાવશો, ગંગાસતી !
.
( પ્રણવ પંડ્યા )