मैं गौतम नहीं हुं
.
मैं गौतम नहीं हुं
मगर मैं भी जब घरसे निकला था
ये सोचता था
के मैं अपने ही आपको ढूंढने जा रहा हुं
किसी पेड की छांव मे मैं भी बैठुंगा
एक दिन मुझे भी कोई ज्ञान होगा
मगर जिस्म की आग
जो घर से लेकर चला था
सुलगती रही
घर से बहार हवा तेज थी
और भी ये भडकती रही
एक इक पेड जल कर राख हुआ
मैं ऐसे सेहरा में अब फिर रहा हुं
जहां मैं ही मैं हुं
जहां मेरा साया है
साये का साया है
और दूर तक
बस खला ही खला है !
.
હું ગૌતમ નથી
.
હું ગૌતમ નથી
પરંતુ હું પણ જ્યારે ઘેરથી નીકળ્યો હતો
એમ વિચારતો હતો
કે હું મને શોધવા જઈ રહ્યો છું
કોઈ વૃક્ષના છાયડામાં હું પણ બેસીશ
એક દિવસ મને પણ કોઈ જ્ઞાન લાધશે
પરંતુ દેહની આગ
જે હું ઘરેથી લઈને ચાલ્યો હતો
સળગતી રહી
ઘરની બહાર પવન સખત હતો
આગ વધુ ભડકતી ગઈ
એક એક વૃક્ષ બળીને રાખ થયું
હવે હું એક એવા રણમાં ફરી રહ્યો છું
જ્યાં હું જ હું છું
જ્યાં મારો પડછાયો છે
પડછાયાનો પડછાયો છે
અને દૂર સુધી
માત્ર અવકાશ છે
અવકાશ માત્ર !
.
( ખલીલુર રહેમાન આઝમી, અનુ. હનીફ સાહિલ )