ભીંત ફાડીને ઉગેલા પીપળાની જેમ,

આપણને જીવવાનું ફાવે છે એમ.

 .

એંધાણી આપતા પગલાંઓ ભૂંસીને

નવલા હું પગલાં કંડારુ.

જાણીતા મારગને ચાતરીને ચાલુ જ્યાં

દિવસે પણ ભેટે અંધારુ.

વગડાની ધૂળ મને ચૂમે ને પૂછે-મને ભૂલે છે કેમ ?

આપણને જીવવાનું ફાવે છે એમ.

 .

ફાડીને આભ ભલે વરસે વરસાદ

મને ધરતી ભીંજાય તો જ ગમશે.

પાણી તો પથ્થરનાં ફોડી પાતાળને

ઝરણું થઈ આસપાસ રમશે.

 .

હું તો મારામાં, નવ્વો નક્કોર હેમખેમ,

આપણને જીવવાનું ફાવે છે એમ.

 .

( પરાજિત ડાભી )