મૂલ્ય મારે શ્વાસના કરવા હતા;

ને અજંપા ઊરમાં ભરવા હતા.

 .

નાવ કાગળની બનાવીને પછી;

સાગરો કૈં રેતના તરવા હતા.

 .

ને પ્રસાદી રૂપે મારે દેવને;

વેદનાના આંસુઓ ધરવા હતા.

.

ટાંકણું એકાંતનું કરવું અને;

યાદના આકારને ઘડવા હતા.

 .

અન્યની તો વાત પણ કરવી નથી;

જાત સાથે યુદ્ધ કૈં લડવા હતા.

 .

સમજ કેરા ધ્વજને ફરકાવવા;

અણસમજના શિખરો સરવા હતા.

 .

( ફિલિપ ક્લાર્ક )