ઘણું ભોગવ્યું તમે, કૃષ્ણના સાન્નિધ્યે, સદ્દભાગ્ય !
પરત કરી દો, ઉદ્ધવજી ! સહુ ગોપીનું સોભાગ્ય !
.
સૂતી હોય સિંહણ તો, ઉદ્ધવ ! ઘણી મનોહર લાગે;
પણ જો ત્રાડે, વૃક્ષો સઘળાં થથરી પર્ણો ત્યાગે !
શાંત સરિતા ખળખળ વહેતી સંગીત મધુર સુણાવે;
વીફરે તો વચ્ચે આવેલા પહાડોને ય તણાવે !
.
કરગરીએ, વીનવીએ તો શું માનો છો નિર્માલ્ય ? !
પરત કરી દો, ઉદ્ધવજી ! સહુ ગોપીનું સૌભાગ્ય !
.
ધીરજ અમારી ખૂટી તો મથુરાને દઈશું રોળી;
ચપટીમાં જ્યમ કોઈ તૃણ ઝકડીને નાખે ચોળી !
પાપ તમારાં શિરે, લાગશે ભાલે કાળી ટીલી;
કહો, જીવીએ ક્યાં લગ નિજનાં આંસુ ઝીલી ઝીલી ?
.
શ્યામ વિના જે કૈં છે જગમાં, અમને શિવનિર્માલ્ય !
ઘણું ભોગવ્યું તમે, કૃષ્ણના સાન્નિધ્યે, સદ્દભાગ્ય !
પરત કરી દો, ઉદ્ધવજી ! સહુ ગોપીનું સોભાગ્ય !
.
( વીરુ પુરોહિત )