સામે કાંઠે જઈને તારું વસવું બહુ મર્માળુ છે
આપણ બેની વચ્ચે ધસમસ કરોળિયાનું જાળું છે
ક્યાંક ઢળેલી સાંજ અને આ ક્યાંક ઝળહળ જેવું શું ?
ચહેરો વાદળ-છાયો છે ને આંખોમાં અજવાળું છે
એક દિવસ તો દર્પણમાં નાજુક ચહેરો જોવા મળશે
તારી જુલ્ફો વચ્ચે વહેતો વાયુ બહુ શ્રદ્ધાળુ છે
લેવું-કરવું કાંઈ નથી ને ભાવ અમસ્તો હું પૂછું
એણે ચપટીક બાંધી કીધું, સસ્તું છે, અજવાળું છે
જો ખોલું તો હું જ ખૂલું ને બંધ થવાનું નામ નહીં
નગરી-નગરી, દ્વારે-દ્વારે લક્ષણવંતુ તાળું છે
( સુરેન્દ્ર કડિયા )