રહું છું છેક ઊંડે, ભારેલા અંગારની માફક,
ઉપરછલ્લો મને વાંચીશ નહીં અખબારની માફક.
ફરીશ પાછો તો આ માથું સલામત નહીં રહે તારું,
હંમેશાં કાં મને તું વાપરે હથિયારની માફક !
એ પથ્થર છે, રડાવી દે પ્રથમ એને પછી જોજે,
ઊઘડવા માંડશે કિલ્લાનાં ધરખમ દ્વારની માફક !
ધડાકાભેર ના પાડે તો મૂંઝાવું મટે મારે,
એ હા પાડે છે તે પણ કોરાકટ ઈનકારની માફક !
અહીં આવ્યો છે તે પણ કોઈ બીજાની સિફારસથી,
ગઝલ લાવ્યો છે, પણ સંભળાવે છે બીમારની માફક !
ગઝલ છે, પ્રેમ છે, મિત્રો છે, બોલો શું નથી પાસે,
ખલીલ આરામથી જીવે છે જાગીરદારની માફક !
( ખલીલ ધનતેજવી )