અમે અળગા થયાં,
બે દિશાના વિરોધી પવનોએ
અમારી ગતિમાન નૌકાના
ભુક્કા બોલાવ્યા.
ઘડિયાળના અટકી અટકીને
બે વિરોધી દિશામાં ચાલતા
કાંટા જેવો અમારો સંસાર
વાદ-વિવાદના કકળાટ વચ્ચે
સમયની ગતિને સાંભળવા અસમર્થ
બુઠ્ઠી સંવેદનાઓ…ધક્કા મારીને
ચાલતી ઘડિયાળ જેવી.
બંને વચ્ચે ચણાઈ ગઈ દીવાલ
અને સેતુ જેવાં બાળકો સૂનાં સૂનાં
બંનેના હૃદયમાં જીવતાં હતાં સપનાં
અને થોડાંક વાવેલાં બીજ
પણ ક્યારેય આપણે
એકબીજાના ક્યારામાં પાણી જ રેડ્યું નહીં.
અને પ્રેમ બારણે ટકોરા મારી
પાછો વળી ગયો.
સમજણના બંધ દરવાજાએ
પહોળી ને પહોળી કરી બંને વચ્ચેની ખાઈ
છેવટે
ઈચ્છાઓને દફનાવવા બંનેના હાથ લંબાયા…
કાશ, બાળકોના લંબાયેલા નાનકડા હાથમાં
ઈચ્છાઓએ સોંપી
આપણે હાથ મેળવી લીધા હોત તો !
પણ હવે તો…
( નલિની માડગાંવકર )