મને નિરખતા-પ્રીતમ લખલાણી

વૈશાખની
વહેલી સવારે
ઝાકળને ઝુલાવતી ડાળે
સ્વપ્ન ચૂંટતી મોગરાની કળીને જોવા
દોડતો હાંફતો
બારીએ આવીને ઊભો
પણ અચાનક
આકાશમાં ઊડતી સમડીને જોવા
ઊંચી થયેલ મારી પાંપણને જોઈ
ટગલી ડાળે બેઠેલા
કાગડા સાથે
ગૂફતેગુ કરતો ગુલમહોર
ઝીણી નજરે મને નિરખતો
હિલોળા લેતા પવન સંગે
ખિલખિલાટ હસતો
ખેરવવા માંડ્યો એક પછી એક
લાલ ચટક ફૂલોને…

( પ્રીતમ લખલાણી )

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.