વૈશાખની
વહેલી સવારે
ઝાકળને ઝુલાવતી ડાળે
સ્વપ્ન ચૂંટતી મોગરાની કળીને જોવા
દોડતો હાંફતો
બારીએ આવીને ઊભો
પણ અચાનક
આકાશમાં ઊડતી સમડીને જોવા
ઊંચી થયેલ મારી પાંપણને જોઈ
ટગલી ડાળે બેઠેલા
કાગડા સાથે
ગૂફતેગુ કરતો ગુલમહોર
ઝીણી નજરે મને નિરખતો
હિલોળા લેતા પવન સંગે
ખિલખિલાટ હસતો
ખેરવવા માંડ્યો એક પછી એક
લાલ ચટક ફૂલોને…
( પ્રીતમ લખલાણી )