પવન આવતાં…-મનસુખ લશ્કરી

લાંબી થઈ પથરાઈ પડેલી હવા સફાળી ઊભી થઈ હરફરવા માંડે,
પાંદા સોતી વેલ વૃક્ષને ફડફડ કરતી જગવી છાનું કૈંક કાનમાં કહેવા માંડે.

નત-મસ્તક સંકોચસભર ઊભી-ઊભી લજવઈ ધજા
હવે આનાકાની મૂકીને તડ ફડ-ફડ ફરફરવા માંડે.

ઊડતું-ઊડતું પંખી જોડું કો’ક અચાનક ડાળે બેસી
ડાબે-જમણે ડોક મરડતાં…શું છે ? શું છે ? પૂછવા માંડે.

ગંધ શોધતાં આડા-ઊભા આંટા દઈ-દઈ પતંગિયાં તો
ભમતાં રમતાં-રમતાં જાણે રંગ-રંગની જાજમ ગૂંથવા માંડે.

જાનડિયું જાણે મઘમઘ ખેપ ઊતરતી હોય બગીચે એવા વાવડ દેવા
અધીર માંડવે સમીર ધોડતો આવી ઊભે અને હાંફવા માંડે.

( મનસુખ લશ્કરી )

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.