ઊંચા ઊંચા ગિરિશિખરોથી; ઝરઝર ઝરતાં ઝરણાં આવે
મનમલ હરણાં શીતલ કરણાં; હેમલ વરણાં ઝરણાં આવે.
ગગન ગભીરા અનરાધારા; સાત સમંદર કો છલકાવે
અભિષેક શાં અમરતવારિ; વસુંધરા શિર પર વરસાવે.
સપ્ત સૂરોના ભૈરવ રાગે; પોઢેલા પાતાળ જગાવે
સત્યં મધુરં શિવં સુંદરમ; સકલ ચરાચર જગ સરજાવે.
જાદુગર શા અગમ અગોચર; કામણગારા કર પરસાવે
રોમ રોમ ખીલે વનારજી; પાનખરે કૂંપળ પ્રગટાવે.
ભાતીગળ ભાતોથી ભરીયા; વિશ્વતણાં ઉપવન સરસાવે
રંગો નોખા સત્ય એક છે; વેદતણાં એ ઘોષ સુણાવે.
ઊંચે આકાશેથી ઊતરી; સ્વર્ગ ધરા પર રમવા આવે
માધવ મા ધરતીનો ખોળો; ચૌદભુવનથી સરસો કાવે.
( સ્વામી માધવપ્રિયદાસ )