ચડી કોને ચાનક ? ચડ્યું તાન…? આહા !
ભુવન આખું જાણે કે લોબાન… આહા !
ન શ્વાસોનું પણ કંઈ રહ્યું ભાન… આહા !
અચાનક ચડ્યું આ કેવું ધ્યાન… આહા !
ખુદાએ બનાવ્યું કેવું સ્થાન… આહા !
ખરું કહું તમારી આ મુસ્કાન… આહા !
હથેળીમાં સાક્ષાત છે સરસતીજી,
ખરો હાથ લાગ્યો છે દીવાન… આહા !
કોઈ પારકું થઈ – જતું’તું એ વેળા,
શું આંખોએ આપ્યું’તું સન્માન… આહા !
આ મન જ્યારે મંજીરા જેવું બની જાય,
ખરેખર પછી માંડી જો ! કાન… આહા !
‘ફૂલોએ કદી પણ ન મૂરઝાવું ક્યાંયે,’
કર્યું રાજવીએ આ ફરમાન… આહા !
નદી એક પછી ચડી છે પહાડે,
પહાડોમાં જાગ્યું છે તોફાન… આહા !
( જિગર જોષી ‘પ્રેમ’ )