કુશળ પતંગબાજ પોતાના પતંગને અનુકૂળ દોરી રાખે છે.
એ એમાં ઝોલ પડવા નથી દેતા.
અનાવશ્યક અજાણ દોરના લપટાવાથી પોતાની
દોરને ઝૂમઝૂમ થવા નથી દેતા.
એ પતંગના ઉડ્ડયનને અનુરૂપ દોર રાખે છે.
એમની કુશળતા કદી ય અગાશી પર દોરીનો ઢગલો થવા દેતી નથી.
એમના આ કૌશલને સાથ મળે છે સજ્જ ફિરકીધારકનો.
ફિરકી પકડનાર પતંગ ઉડાડતા નથી,
પણ એને ઉડતા રાખવામાં સહાયક જરૂર સિદ્ધ થાય છે.
એ આવશ્યકતા પ્રમાણે દોરીનો પ્રવાહ જાળવે છે.
દોરી ગૂંચાય નહિ એનું ધ્યાન રાખે છે.
અને દોરી ગૂંચાય તો એને ઉકેલી નાખે છે. ન જ ઉકલે તો ગાંઠ મારે છે.
આ ગાંઠ મારવાનો નિર્ણય સમયસરનો હોય તે જરૂરી છે.
એ ગાંઠ મારવામાં પ્રવીણ હોય છે.
એણે મારેલી ગાંઠ, દોરને આગળ સરકવામાં ઓછામાં ઓછી અડચણ રચે છે.
અને, અધવચ્ચે છૂટી પણ નથી જતી.
ગૂંચ પડે નહિ, અને પડે ને ઉકલેનહિ
તો નવી ગાંઠ મારતા ય આવડવું જોઈએ !
( તુષાર શુક્લ )