સવાલ-જવાબની વચ્ચે મૌન પાળીને બેઠી છું,
માયા સંકેલી, શબ્દોનું પોટલું, વાળીને બેઠી છું.
સ્પર્શનો ગરમાવો હાંફીહાંફી ઠીકરું થતો ગયો,
અંગારો ફૂંકવા એમાં, ખુદને બાળીને બેઠી છું.
અરીસો અખંડ હોય કે તિરાડવાળો શું ફરક પડે છે ?
સપાટીથી તળિયા સુધી તને ભાળીને બેઠી છું.
જે ઘટનાઓ બદલવાનું હવે મારું ગજું નથી,
મારી કલ્પનાના બીબાંમાં એને ઢાળીને બેઠી છું.
નથી જોઈતા ખુલાસાઓ, નહિ ભરું અદાલત હવે,
વીંધાઈશ નહીં ધારણાઓથી એમ ધારીને બેઠી છું.
( આરતી શેઠ )