ચાલ, સામે જઈને મળતો જાઉં
હેતની વાતો કરતો જાઉં
કોઈનો બોજો લઈ ન શકું તો
મારગમાંથી ખસતો જાઉં.

મળવામાં તે શું રે જવાનું !
હળવા થઈને દિલ ભરવાનું.
જુગ જુગ રીઢા પથ્થર પર,
સ્મિતનું ફૂલ ખીલવતો જાઉં.

મળવું છે તો અવઢવ શાની ?
ક્યાં કરવી એમાં કુરબાની ?
ઠઠ્ઠા ટીખળ હાસ્ય મિલનથી
સૌમાં હૂંફ હું ભરતો જાઉં.

પૃથ્વી પાટે જનમ લઈને
ઋણી સૌનો આ મેળામાં;
કોઈનાં આંસુ સહેજ લૂછીને
મારું હાસ્ય ચીતરતો જાઉં.

( ઈશ્વરચંદ્ર ભટ્ટ )