આભથી અષાઢનાં ફોરાં ખર્યાં
ને સાંભર્યાઁ તમે.
તરસ્યું વછોયાં કો’કને ઓરાં કર્યાં
ને સાંભર્યાઁ તમે.
.
કો’ક ફાગણ ક્યાંકથી અંગમાં ઊતરી ગયો.
કેસૂડાએ કાળજાં આળાં કર્યાં
ને સાંભર્યાઁ તમે.
.
આંગણામાં એક આંબો એટલો જુવાન થ્યો,
ત્યાં કુંવારી કોયલે માળા કર્યાં
ને સાંભર્યાઁ તમે.
.
ચારે તરફ આભ ઝૂકયું પહાડને આલિંગવા,
વાદળોમાં વહાલના દરિયા ઢળ્યા
ને સાંભર્યાઁ તમે.
.
વૈશાખનો વરણાગીયો લહેરાઈ ગ્યો સાફો,
કંકાવટી એ ટેરવાં રાતાં કર્યાં
ને સાંભર્યાઁ તમે.
.
થઈ વિજોગણ રાત આખી, એટલું રોયા કરી,
સવારમાં તળાવ બે કોરાં ભર્યાં
ને સાંભર્યાઁ તમે.
.
રાખી મલાજો આંખનો વરસ્યાં નહીં જે આંસુઓ,
ઝાકળ બનીને ફૂલના હોઠે ઠર્યાં
ને સાંભર્યાઁ તમે.
.
( ઈસુભાઈ ગઢવી )