પુરુષ :
ગરમાળો કોળ્યો મારે આંગણે
ઓ ગોરી મોરી
તારે આંગણ ના ખીલ્યો ગુલમ્હોર
એવું કેમ ?
કેમ, ખીલીને થાય નહીં પ્રેમ ?

લૂંબઝૂંબ ગરમાળો ડોલે છે વાયરે
છોને હો બળબળતી લૂ
હું યે તે ઝૂલું એ જોવાને મેડીએથી
છાનું ઝૂકી રહી છે તું

તું યે ગુલમ્હોર જેવી ગોરી શરમાળ
મોરી
ખીલતાં લાગે છે, તને વાર
એની જેમ !
કેમ, ખીલીને થાય નહીં પ્રેમ ?

સ્ત્રી :
ગુલમ્હોરી ફૂલ જેવો મારો સ્વભાવ, સજન
ખૂલવામાં લાગે છે વાર
એક વાર ખૂલું પછી ખીલું હું વ્હાલમા
ખીલી રહું સાંજ ને સવાર

ગરમાળા જેવો તું , હું છું ગુલમ્હોર
પછી
બેઉ સંગાથે સજન,શોભીએ
ન કેમ ?
ચાલ, ખીલીને કરીએ પિયુ,પ્રેમ !

( તુષાર શુક્લ )