માત્ર મનમાં જ ધારવા મળશે
દ્વાર ખોલ્યાં પછી હવા મળશે
.
કાચબા હોય છે બધ્ધે આગળ
થાવ સસલું તો ઊંઘવા મળશે
.
ચાલવાની ભલે નથી ફાવટ
દોરડે રોજ દોડવા મળશે
.
ફિરકી હાથમાં તમે રાખી
ને’ કહ્યું જાવ ઊડવા મળશે
.
હોય થાપા ઘણી દીવાલો પર
ને’ ઘણી ભીંત વિધવા મળશે
.
જોઈ વિમાનને ‘શીતલ’ થા તું
હાશ ! પાછા વતન જવા મળશે.
.
( શીતલ જોશી )
દટાતી રાતની દીવાલ શોધું છું,
હજી અવશેષરૂપે કાલ શોધું છું.
.
વિરહમાં આથમી છે સાંજ પાછીયે-
ખરીને ક્યાં પડ્યો ગુલાલ શોધું છું.
.
ઘણા ફૂલો મને પૂછે ચમન અંદર,
ગઈ ક્યાં પાનખરની ચાલ શોધું છું.
.
ગઝલ જેવું કશું બંધાય બેસે પણ,
હૃદયમાં હું તમારા ખ્યાલ શોધું છું.
.
મનીષ વરસી પડે આંખોનું ચોમાસું-
છુપાયેલું નજરમાં વ્હાલ શોધું છું.
.
( મનીષ પરમાર )
પ્રારબ્ધના ફાંસલામાં કે હતાશામાં સપડાશો નહીં,
વ્યથા અને કદરૂપાપણાથી દબાઈ-કચડાઈ ન જશો,
કારણ કે બધાંની પાછળ રહી છે વિશ્વની અપરિમિતતા,
દરેક ક્રિયાની વિઅપરીતક્રિયાનું નિર્વિવાદ સૌંદર્ય ને સંપૂર્ણતા,
આરંભમાં આરંભાયેલા અંતની અપરિહાર્યતા,
અંતથી આરંભાયેલા આરંભની અપરિહાર્યતા.
અનેકની વુપુલતામાંથી જન્મી છે અંતિમ એકતા.
અંતર્ગત એકતામાંથી જન્મ્યા છે લાખો, કરોડો,અબજો, અનેકાનેક.
કોઈ એક નથી અને છતાં બધાં એક છે.
હતાશાથી ફાંસલામાં સપડાશો નહીં,
કારણ કે કદાચ હતાશામાંથી કેટલીયે નવી વસંત જન્મશે.
.
( માર્જોરી પાઈઝર, અનુ. જયા મહેતા )
ઘણાં કારણોસર પીડાયો છું હું
તમારી નજરમાં પરાયો છું હું.
.
અરીસા બધા એકસરખા નથી;
ફક્ત એક-બેમાં જણાયો છું હું.
.
બિછાવી હતી જાળ જળમાં તમે
ગગનગામી છું, પણ, ફસાયો છું હું.
.
બધાં પુષ્પ જ્યારે સુગંધિત થયાં
વસીને બગીચે, દબાયો છું હું.
.
ફરે ચાકડો આપમેળે અને
રમતવાતમાં આ રચાયો છું હું.
.
જનમ જેમ વ્હાલા મરણ ! જાણ તું
સ્વજના છું, સગો છું, માડી જાયો છું હું.
.
નથી યાદ ‘ઈર્શાદ’ કરવું કશું
બરફ પણ અડે તો દઝાયોછું હું.
.
( ચિનુ મોદી )
